Lezers schrijven me dat -ingeval van verblijfsco-ouderschap- een verdeling van het kindergeld tussen beide ouders, een goed plan zou zijn.  Maar kindergeld is door de wet bedoeld voor kosten van ‘opvoeding’. De kost van ‘opvoeden van kinderen’ omvat meer dan kosten van verblijf. Maar ik begrijp de reacties want het gelijk verdelen van het kindergeld zou inderdaad een duidelijke richtlijn zijn in vonnissen van familie- en jeugdrechters.

In mijn bemiddelingspraktijk echter, maakt de bestemming van het kindergeld inherent deel uit van de berekeningen die worden gemaakt. Immers het kindergeld dient om de kosten van de kinderen te betalen en niet om het inkomen van één ouder te verhogen. Dat laatste kan wel, maar dan dient in principe in de berekening van het bedrag aan alimentatie ook rekening gehouden met het verhoogd inkomen. Tenzij beide ouders dit anders willen, en dat gebeurt ook.
Het gaat dus bij mij om een bemiddeling: het samen tot een vergelijk komen, dat is heel wat anders dan ‘gelijk bevechten in een rechtszaal’ en ‘de helft van het kindergeld opeisen’. Door mij opgestelde ouderschapsovereenkomsten en scheidingsregelingen EOT (Echtscheiding Onderlinge Toestemming) worden ook door de rechter gehomologeerd met een vonnis.

Eenvormigheid in berekening alimentatie?

In de nasleep van de wet van 19 maart 2010 is er 6 jaar later (!), in 2016, eindelijk een Commissie gestart met het bestuderen van ‘een eenvormige manier’ om het onderhoudsgeld voor kinderen te uniformiseren.  Thans worden immers verscheidene tools gebruikt, de ene methode al beter en meer gedetailleerd dan de andere. Erger of even erg dan een foute tool gebruiken is het wanneer men gewoonweg uitgaat van een bedrag aan alimentatie dat onvoldoende wordt gespecifieerd welke kosten het hoort te dekken. Zelden wordt in de berekeningstools aandacht gegeven aan de impact van belastingen, en al helemaal niet in de methode Renard die veelvuldig wordt toegepast in rechtbanken en door advocaten.
Immers bij de bepaling van de % verhouding van het inkomen van man en vrouw dient rekening gehouden met wie de kinderen tot aan de scheiding fiscaal ten laste had. Het inkomen van die persoon is dan immers hoger omwille van minder afhoudingen aan bedrijfsvoorheffing, en mag niet de basis vormen voor beslissingen. Beide inkomens dienen beschouwd met nul kinderen ten laste, dan wordt het bedrag aan onderhoudsgeld berekend en dan pas bepaling van het bedrag aan fiscaal voordeel dat al of niet wordt verdeeld tussen beide ouders. Fiscaal co-ouderschap kan maar ook aftrek van betaald onderhoudsgeld met toch een gelijke verdeling van het gezamenlijke fiscale voordeel. In dit artikel meer info daarover.

Wat zegt de wet over kinderbijslag of kindergeld?

De wet is duidelijk: “De kinderbijslag (ook bekend als het kindergeld) is een maandelijkse bijdrage in de kosten voor de opvoeding van een kind.”
Eerder gaf ik in een blogartikel duiding over het kindergeld. Uit dit blogartikel het volgende:
“Of je nu gehuwd bent, wettelijk of feitelijk samen woont; jullie oefenen samen het ouderlijk gezag uit. Dit betekent ook dat jullie afspraken maken over wie in deze genormaliseerde status de kinderbijslag int.
Als je de gemeentelijke diensten van de burgerlijke stand informeert dan zorgt deze instantie er voor dat de gezinssituatie ook gekend is bij de kruispuntbank van de sociale zekerheid.”

 In een gewone gezinssituatie bepalen de ouders dus zelf hoe het kindergeld wordt geïnd.

Maar hoe is dat dan als je feitelijk of wettelijk gescheiden bent?

Als een samenwoning van niet-gehuwden stopt en partners geen schriftelijke afspraken zouden maken die met een vonnis werden bekrachtigd, is het aangewezen om zelf het kinderbijslagfonds te informeren. 
Immers, stel er is een scheiding, beide ouders blijven het ouderlijk gezag uitoefenen en ze bepalen niets afwijkend van de betalingswijze voorafgaand aan de scheiding: aan wie wordt dan de kinderbijslag betaald?
Antwoord: aan dezelfde persoon als vóór de scheiding.

Toen het koppel nog niet gescheiden was, de vader het recht op kinderbijslag opende, de kinderbijslag aan de moeder werd betaald, en het kind niet meer op het adres van de vader woont. Wie ontvangt dan de kinderbijslag?
Antwoord: als de vader het voorrangsrecht afstaat aan de moeder én als het kind het wettelijk adres heeft op het adres van de moeder, dan zal de kinderbijslag aan de moeder worden betaald.

Kindergeld dient niet enkel voor het dekken van verblijfsgebonden kosten

Vraag is of het kindergeld enkel en alleen dient beschouwd als een tussenkomst in de kosten van het verblijf van de kinderen? Het antwoord is duidelijk: kindergeld is een tussenkomst in de kosten voor de ‘opvoeding’.
Als je dit op de spits drijft dan is de vraag: wat wordt bedoeld met ‘opvoeding’. Betekent ‘opvoeding’ dat dit enkel refereert naar ‘verblijfsgebonden kosten’? Neen want ‘opvoeding’ dekt meer dan kosten van verblijf.
Als het gaat over een scheiding, eenvoudigweg beweren dat het kindergeld gelijk dient verdeeld tussen vader en moeder is dus wat kort door de bocht. Gelijk verdelen zou betekenen dat men ervan uitgaat dat elke ouder ‘recht’ heeft op de helft. Maar dat is voorbijgaan aan de huidige wet die maar dateert van 2010. In geschiedkundige termen is een wet van 2010 nog ‘piepjong’. Wat niet wil zeggen dat ze niet kan worden aangepast.

Kosten kinderen: ouders dragen bij naar evenredigheid

Art 203 BW bepaalt duidelijk dat het onderhoudsgeld dient geobjectiveerd.
“Ouders dienen naar evenredigheid van hun middelen te zorgen voor de huisvesting, het levensonderhoud, de gezondheid, het toezicht, de opvoeding, de opleiding en de ontplooiing van hun kinderen.”

Het spreekt voor zich dat het gebruik van dergelijke termen in een ouderschapsovereenkomst aanleiding is voor discussies. Daarom worden in de ouderschapsovereenkomsten in mijn bemiddelingspraktijk deze termen nooit gebruikt. Wel worden de maandelijks te dekken kosten welomschreven, en vormt dit de basis voor een berekening van het bedrag dat er voor nodig is. Dus ook rekening houdend met het kindergeld.

Bijkomend is het zo dat de wet duidelijk is over wat wordt verstaan onder ‘middelen’ van de ouders:
“Met middelen worden onder andere bedoeld: alle beroepsinkomsten, roerende en onroerende inkomsten van de ouders, alsook alle voordelen en andere middelen die hun levensstandaard en deze van de kinderen waarborgen.”
Specifiek voor wat een kindrekening betreft voegt de wet er aan toe: “alsook de sociale voordelen die aan het kind toekomen”.

Ouders beslissen… : ja in bemiddeling, neen in de rechtbank

Maar in afwijking van de wet, staat het de ouders vrij om in een bemiddeling de kosten toch gelijk te verdelen, en dus ook het kindergeld als ze dat al zouden willen en dit ondanks een verschil in inkomen van beide ouders. Vraag is of dit gewenst is.
Daarom dat ik als bemiddelaar informatie zo belangrijk acht:  het is pas als ouders goed geïnformeerd zijn dat ze de best mogelijke beslissingen kunnen nemen. Ook over kindergeld… en enkel maar als ze bereid zijn om via bemiddeling tot een regeling te komen waarmee beiden zich goed voelen.

Drie nuttige artikels ivm kindergeld en een goede fiscale regeling, vindt je hier:

Blijf niet met vragen zitten, maar maak nu een afspraak.
Keuze uit 3 mogelijkheden, nu enkel nog de stap zetten: 

-         via telefoon 03 535 30 01 of

-         via mail info@neobemiddeling.be of

-         via het contactformulier 

Een eerlijke verdeling van de kosten voor de kinderen: pas na goed geïnformeerd te zijn

Een bemiddelde regeling of een 'bevochten' regeling?

Bronvermelding foto: JPstock / Shutterstock.com

 

Ouderschapsbemiddeling
Tags: 
kindergeld, Alimentatie, Onderhoudsgeld, Kinderen, Ouderschap, scheiden, scheiding, echtscheiding, Regeling, Fiscaliteit, EOT
Categorie: 
Bel of mail voor een afspraak om te zien wat wij voor u kunnen betekenen

Getuigenissen