Hoe kom je de feestdagen door als gescheiden ouder? Hoe beleven de kinderen de feestdagen in één van de twee-huizen? Enkele tips om deze dagen te ‘over’-leven en mogelijks te vieren.
Welk beeld heb je van de nieuwe partner van je ex die, soms tegen je zin, ook zorg draagt voor je eigen biologisch kind? Hoeveel moeite kost het om ‘los te laten’ en te vertrouwen? In een open brief schrijft een vrouw haar lof, dank en bewondering voor de stiefmoeder van haar kind. Zeer de moeite waard om lezen. Veel meer dan een tekst, wel een beleving van "samen-bemoederen", maar het kon ook gaan over "samen-bevaderen".
Best is de in scheidingsovereenkomsten of ouderschapsovereenkomsten afgesproken betalingsmodaliteiten strikt na te leven. Immers de betaling van onderhoudsgeld aan de andere ouder stoppen om rechtstreeks te betalen aan het meerderjarig kind, kan leiden tot een veroordeling en het opnieuw moeten betalen. Dubbel dus!
“Ik ben jullie. Ik ben half papa, half mama. Er is een helft van mij die jullie afwijzen”. Sterke woorden van een vrouw van 44 die na 38 jaar een open brief schrijft aan haar ouders. Geen standaardbrief. Het is een getuigenis zoals die vrouw de scheiding van haar ouders heeft ervaren en aanvoelt, hoe ze die ervaring in haar huidig leven 'mee - draagt'. Gelukkig zijn er ook andere verhalen, van kinderen die het wel gered hebben. Vaak dank zij de goede zorgen van een vader en een moeder die samen blijven zorgen voor “hun” kinderen, die samen de communicatie open houden, die als ex-partners blijvend ouder zijn gebleven, samen.
Op 30 oktober plaatste ik een blogartikel over de spraakverwarring tussen een ouderschapsovereenkomst en een ouderschapsplan. Enkele vragen van lezers worden in dit artikel beantwoord.
Met de beste bedoelingen wordt thans (politiek) gepleit voor een ouderschapsplan, maar in mijn praktijk is dat al jaaaaàren gemeen goed. Er heerst spraakverwarring tussen bepaalde terminologie; daarom een duidelijke verklaring wat beide termen -ouderschapsplan en ouderschapsovereenkomst- concreet inhouden. Duidelijkheid voorop.
Hoe kinderen de scheiding van hun ouders ervaren, is zeer verschillend. Gelukkig zijn er veel ouders die zorgzaam met hun kinderen omgaan en er alles aan doen om mogelijke negatieve gevolgen van de scheiding te neutraliseren. Maar soms loopt het ook anders. Hoe pijnlijk anders dit kan zijn wordt schrijnend duidelijk in een Engelstalige videofilm van vzw Child of Divorce. Geen opkikker; wel een oproep om dergelijke ervaringen bij kinderen te voorkomen.
Het flexibel toepassen van de ‘officiële’ verblijfsregeling van de kinderen is een zegen; geen geven en nemen, wel geven en ontvangen. Hou geen telraam bij hoeveel keer je zelf hebt toegegeven, hou de kerk in het midden. Vier vakantie door elkaar de ruimte te geven en wees creatief, maar blijf duidelijk naar de kinderen toe zodat zij geen valse hoop koesteren op een gezinshereniging.
Als dat maar zou kunnen: als vrienden uiteen. Dat kan toch niet! Neen, en waarom niet? Het is niet omdat je geen liefdespartners meer bent dat je niet respectvol met elkaar kunt omgaan tijdens en nà de scheiding. Bovendien blijven partners ten eeuwige dage “ouders” van “hun” kinderen. Een groter gemeenschappelijk belang is er niet. Dus het is zaak om de nodige aandacht te geven aan de gemeenschappelijke belangen. Dat kan: in een bemiddeling.