“Ik kwam tot het besef dat scheiden nodig was, om verder te leven”

Bemiddelen is meer dan alleen maar een overeenkomst opstellen. Het is belangrijk dat ook het emotionele en het relationele een plaats hebben in het traject, dat het scheidend koppel samen met de bemiddelaar aflegt. Niet zelden leidt dit tot inzicht en begrip, en is het voor de partners aanleiding om aan de bemiddelingstafel ‘milder’ te zijn. Kijken naar wat is geweest, hoe het zover is kunnen komen, zijn/haar aandeel zien, hoe de scheidingsmelding wordt ervaren, en hoe samen kan gewerkt worden aan een nieuwe toekomst. Een nieuw begin, een nieuwe start, zij het dat het ‘alleen’ ervoor staan niet min is. Uit een getuigenis licht ik het navolgend uittreksel; het geeft een beeld hoe deze persoon zich erdoorheen slaat en hoe ze gaandeweg de bemiddeling is ‘gegroeid’. Op weg naar een nieuw leven, moeizaam afstand nemen van wat is geweest en toch hoopvol en met frisse ogen kijken naar een nieuwe toekomst.

Verschillen dreven ons uiteen

Ik was helemaal ondersteboven, aangedaan door onze “impulsieve” beslissing. Deels door de scheidingsbemiddeling en het moeten nadenken over de toekomst, kwam ik gaandeweg tot het besef dat een scheiding nodig was om verder te kunnen met het leven… Immers het vertrouwen in K op financieel vlak was helemaal weg. Ik poogde steeds opnieuw de draad op te nemen maar ondervond telkens opnieuw dat de afstand te groot was, dat de verschillen ons steeds verder uit elkaar dreven.

Gegroeid in  zelfvertrouwen

Gaandeweg de bemiddeling moest K de realiteit onder ogen zien, een realiteit die hij nooit heeft willen zien of van mij wou horen, toch zeker niet de impact van wat er in het verleden misgelopen is. Bij mezelf groeide mijn zelfvertrouwen, K zag in dat hij deze keer niet in alles zijn zin zou krijgen. K heeft zich steeds gedragen als mijn meerdere op veel terreinen. Ik heb hem deze keer wel laten zien dat ik ook wat in mijn mars had met o.a. het contact met de advocate, met het narekenen van de toebedeling van de woning. K denkt zelfs nu nog steeds dat ik een goede raadgever achter de hand had en dat ik het niet aan mezelf te danken heb, maar dat neem ik er gerust bij…

Mijn draai vinden na het tekenen van de EOT-overeenkomst

Ik heb vrede met het bemiddelde resultaat. Daar gaat het in deze toch wel om. Via gerechtelijke weg had de strijd nog veel zwaarder doorgewogen;  nu kunnen we nog met elkaar communiceren, wat ik toch wel belangrijk vind. Ook met een procedure via een notaris had ik niet verkregen hoe het nu gelopen is, waarschijnlijk zou K meer de inhoud van de EOT bepaald hebben en had ik me meer aan de kant gezet.

22 jaar huwelijk schuif je niet zomaar aan de kant. Het is uiteindelijk toch een weloverwogen beslissing terwijl je vervolgens op een trein zit die niet meer stopt, een sneeuwbal die aan het rollen gaat… Het is beangstigend. Zelfs nu is het met momenten nog steeds onwezenlijk.

Nu enkele weken na het tekenen van de EOT-overeenkomst, begin ik te relaxen, kan ik terug mijn focus richten op mijn gezin ( kinderen) die erg veel begrip tonen voor de situatie. Er blijft nog steeds het gemis van een partner, van het vertrouwde, al was dat blijkbaar de constante spanning in ons gezin. Ook dat zal wel slijten veronderstel ik, wanneer ik mijn draai gevonden heb.