Kijk naar het 2’19’’ korte filmpje dat zoon Jeffrey maakte van het huwelijksaanzoek van zijn vader aan zijn moeder, van wie hij jaren tevoren middels een vechtscheiding was gescheiden. Of hoe mooi het kan zijn: een hereniging. Niet alledaags, maar wel de moeite waard om zien. Opnieuw beginnen, de draad terug opnemen; het kan. Een relatie kan worden geheeld, kan worden hersteld. Maar je moet met twee zijn en het hoeft niet na een scheiding, liefst ervoor.
“Geen alimentatie bij verblijfsco-ouderschap?!” leidde tot een vloed aan reacties. Schrijnende verhalen die teneerdrukkend zijn ware het niet dat er mogelijkheden zijn om dergelijke mistoestanden te voorkomen. Maar dan moeten vader en moeder wel samen bereid zijn om via bemiddeling ‘hun’ overeenkomst te maken. Overeenkomst waarvan een kostenregeling voor de kinderen slechts één element is. Maar het gaat niet enkel over ‘geld’, ook over respect en zorg dragen voor het welzijn van kinderen.
“Als je nu naar je vader gaat kun je daar blijven!”, “Je moeder maakt ons kapot!”, “Denk maar niet dat papa je nog wil zien!”. Slechts enkele beklijvende zinnen. Het spreekt voor zich: Wat je zegt in een scheiding kan een kind voor altijd tekenen. En toch gebeurt het: kwaadsprekerij. Een artikel over dit thema.
Jammer dat in enkele kranten foutieve informatie wordt verspreid over de financiële impact van verblijfsco-ouderschap. Of hoe een parlementaire vraag en antwoord journalistiek wordt ‘vertaald’ en jammer genoeg wordt ondersteund met foutieve beweringen van een gezinssociologe die blijkbaar juridisch en fiscaal niet op de hoogte is. Ouders in scheiding worden op deze manier op een verkeerd been gezet.
Zelden een TV-uitzending gezien die zo diepgaand ingaat op de beleving van kinderen, geconfronteerd met de scheiding van de biologische ouders en erna van de 'stiefouder' die door een kind 'bonusouder wordt genoemd!
