Het verdelen van de centen is slechts één van de vele zaken die dienen geregeld bij een scheiding. Er heersen echter misverstanden omtrent dit gegeven. Immers soms stelt één partner zich principieel op en vindt deze het vanzelfsprekend dat alle gelden gemeenschappelijk zijn. Maar is dat zo?

Ja en neen. Een genuanceerd antwoord dus, ook omdat in bemiddeling veel mogelijk is en partners samen tot een vergelijk komen, al of niet afwijkend van wat ze eerder in een samenlevings- of huwelijkscontract zijn overeengekomen. Maar vooreerst dient een onderscheid gemaakt tussen huwelijkspartners en samenwoners.

Samenwoners en gehuwden met huwelijksstelsel ‘scheiding van goederen’

Wettelijke samenwoners die geen notarieel samenlevingscontract hebben, staan gelijk met feitelijke samenwoners en ook met gehuwden met een huwelijksstelsel ‘scheiding van goederen’.  
Dit dient strikt als dusdanig worden verstaan: elke partner heeft een eigen vermogen. Wat er was voor het huwelijk of voor het begin van het samenwonen en wat na het huwelijk of begin van de samenwoning werd ‘vergaard’; in principe is dit eigen.  Tenzij het koppel uit vrije wil akkoord is om alles of een bepaald deel als gemeenschappelijk te beschouwen.

Dus als er zicht- of spaarrekeningen zijn op eigen naam, dan is dit eigen geld.
Maar het komt ook regelmatig voor dat er een gemeenschappelijke bankrekening is, al of niet gemeenschappelijk spaargeld. In principe hebben beiden een volmacht. Bij de scheidingsregeling is het dan ook zaak om concrete afspraken te maken over de verdeling en de volmachtenintrekking.
Sterke verhalen over het plunderen van de gemeenschappelijke rekeningen bestaan, maar die koppels zijn niet de klanten-koppels die opteren voor een vrijwillige bemiddeling…

Maar er zijn ook koppels die er een boekhouding op na houden en de herkomst van hun deel van het gemeenschappelijk spaargeld (kunnen) aantonen. Dat kan leiden tot een ongelijke verdeling van wat op de gemeenschappelijke bankrekening staat.

Gehuwden zonder huwelijkscontract of met contract ‘gemeenschap van goederen’

Voor gehuwden in een huwelijksstelsel ‘gemeenschap van goederen’ of het wettelijk stelsel (geen huwelijkscontract) is datgene gemeenschappelijk wat samen opgebouwd is na het huwelijk. Ongeacht wie hoeveel heeft bijgedragen. Of er nu zicht- en spaarrekeningen zijn op eigen  naam of niet; in principe is alles gemeenschappelijk.

Erfenissen en schenkingen ook gemeenschappelijk?

Neen. In principe blijven erfenissen en schenkingen ‘eigen’, tenminste als dit duidelijk zo is geformuleerd. Dat is doorgaans het geval bij notariële akten, maar bij ‘onderhandse’ schenkingen (handje contantje) of stortingen op gemeenschappelijke rekeningen, rijzen er vaak moeilijkheden. Het volstaat immers niet altijd om de herkomst te bewijzen. De bestemming van de gelden, daar gaat het om. Dus als een partner zich op een strikt juridisch standpunt stelt, wordt het pas moeilijk. Maar eens te meer, een bemiddeling biedt heel wat mogelijkheden om samen tot een vergelijk te komen.

Bij scheiding rekeningen blokkeren?

Attentie voor het gemeenschappelijk karakter en de praktische gevolgen ingeval van het blokkeren van bankrekeningen

Het risico bestaat dat een partner de rekeningen ‘plundert’, maar in dat geval is er geen sprake meer van goede trouw en wordt de bemiddeling problematisch.
In sommige gevallen kan het nuttig zijn om de bankrekeningen (tijdelijk) te blokkeren tot er een regeling is. Blokkeren is letterlijk te verstaan: geen van beide partners kan dan nog aan het gemeenschappelijk geld.

Wat met rekeningen op naam van de ouders met bestemming: de kinderen?

Het komt regelmatig voor dat ouders samen of elk apart een spaarrekening hebben waarvan ze de gelden voorbestemmen voor de kinderen. Dus in dit geval is er sprake van spaarrekeningen op naam van de kinderen.
Duidelijkheid dient er te komen in de bespreking ervan. Worden de rekeningen aldus behouden en vertrouwen de ouders elkaar dat de kinderen niets wordt ontnomen; dat is een mogelijkheid. Maar vaak worden gemeenschappelijke spaarrekeningen dan ontdubbeld zodat elke ouder beschikt over spaargeld dat voor het ene of andere kind is bestemd.
Het is ook mogelijk dat de titularis  van de spaarrekeningen wordt aangepast, en de kinderen titularis worden. Er zijn verscheidene mogelijkheden al naargelang het type spaarrekening of spaarverzekering, en of de ouders al of niet nog vrij gelden kunnen afhalen. Er zijn zelfs mogelijkheden om na de leeftijd van 18 jaar het kind nog niet te laten beschikken over de gelden.
Raadpleeg dus de financiële instelling om na te gaan wat voor jullie de meest aangewezen oplossing is.

Meer tips kan je vinden via de tag ‘do’s and dont’s’

Blijf niet met vragen zitten, maar maak nu een afspraak.
Keuze uit 2 mogelijkheden, nu enkel nog de stap zetten: 

-         via telefoon 03 535 30 01 of

-         via het contactformulier 

Samen tot een vergelijk komen: goede waarborg voor een duurzaam akkoord

Bronvermelding foto: JPstock / Shutterstock.com

Echtscheiding
Tags: 
scheiden, scheiding, echtscheiding, Regeling, Do's and Don'ts
Categorie: 
Bel of mail voor een afspraak om te zien wat wij voor u kunnen betekenen

Getuigenissen