Bemiddeling als alternatief voor een rechtsgang: niets nieuws onder de zon. Maar een minister van Justitie hiervoor horen pleiten doet een erkend bemiddelaar ‘deugd’. Alleen is het jammer dat de uitgangspunten die door minister Geens worden vermeld, voornamelijk ingegeven zijn door besparingsnoden en dus vanuit een financieel oogpunt. Bemiddeling heeft echter veel meer te bieden dan kostenbesparend te zijn.
Je kan er niet naast kijken, ten alle kanten wordt er bespaard. Ook Justitie moet het met minder doen, zowel middelen, personeel, en dus minder geld. De minister ziet heil in het beperken van het aantal rechtszaken door het ontmoedigen van het instellen van beroep én door bemiddeling te stimuleren.
Minister Geens formuleert het aldus op zijn website: “Ik wil meer ruimte scheppen voor de regeling van het geschil buiten de rechtbank, waarbij advocaten na een dagvaarding toch een compromis voorleggen aan de magistraat. De Justitie moet conflicten helpen op te lossen. Ik wil dat de rechter probeert de partijen naar een bemiddeling te leiden”.
De minister start een proefproject voor de rechtbanken van koophandel. Niet zomaar een willekeurige keuze want laat dat nu net de rechtbank zijn waar bemiddeling quasi nog een wereldvreemd begrip is. In familiale zaken wordt sinds 1 september 2014 meer ‘bemiddeld’; rechters zouden meer dossiers naar erkende bemiddelaars verwijzen, tenminste als beide partijen dit willen. En er is ook de kamer voor minnelijke schikking – de bemiddelingskamer.
Wat opvalt in het betoog van de minister is dat hij stelt dat advocaten een compromis voorleggen, resultaat van een overleg tussen partijen. Zeg maar, resultaat van een onderhandeling. Nergens lees ik dat een erkend bemiddelaar hierin een rol speelt. Er zijn echter bemiddelaars burgerlijke en handelszaken die erkend zijn door de Federale Erkenningscommisie van het ministerie van Justitie en die in het gezamenlijk probleemoplossend proces oog hebben voor het feit dat de waarde aan beide kanten van de tafel ligt. Opportunisme kan immers op korte termijn de kansen op lange termijn ruïneren. Een derde onafhankelijk en dus onpartijdig persoon aan tafel is dus een meerwaarde.
Bemiddelen in handelszaken is nog verre van ingeburgerd. Nog al te vaak gaan strijdende partijen voor ‘hun gelijk’ en willen ze volop dit gelijk laten gelden. Het hoeft geen betoog dat een rechtsgang en uiteindelijk een opgelegd vonnis de relatie niet verbetert maar wel opblaast.
Immers er is steeds een winnaar en een verliezer; zelden is er een grote overwinnaar maar wel altijd een gefrustreerde verliezer. Bovendien, er is een groot aantal gerechtelijke uitspraken waarbij de ‘winnaar’ gelijk krijgt maar dit niet altijd weerspiegeld ziet in de besluiten van de rechter. Frustratie alom.
Bemiddeling is een totaal ander pad, geen vervanging van een rechtsgang maar wel een alternatieve vorm voor het oplossen van conflicten.
Wat is vereist om tot bemiddeling te kunnen komen? Partijen beslissen samen om op vrijwillige basis samen aan tafel te zitten met een bemiddelaar. De bemiddelaar:
Dergelijke weg leidt dus niet tot het opblazen van de handelsrelaties, integendeel: door een oplossing komen partijen dichter bij elkaar en wordt hun handelsrelatie nieuw leven ingeblazen.
Een reeks van andere voordelen van bemiddelen in handelsconflicten:
Maak een afspraak voor een bemiddelde oplossing: neem contact via het formulier, of via telefoon 03 535 30 01 of via mail info@neobemiddeling.be
