In een artikel in De Tijd lees ik tot mijn verbazing dat Sofie Vanassche, gezinssociologe aan de KU Leuven en de Arteveldehogeschool, verklaart dat “In principe van onderhoudsgeld geen sprake is, omdat er bij co-ouderschap van uitgegaan wordt dat beide ouders een gelijk aandeel van de kosten van de opvoeding op zich nemen.”
In hetzelfde artikel lees ik ook dat de keuze voor fiscaal co-ouderschap en het dus niet meer in mindering brengen van onderhoudsbijdragen voor de kinderen en dus gelijke verdeling van het fiscaal voordeel, ertoe leidt dat “door de toenemende populariteit van co-ouderschap minder mensen alimentatie betalen”.
Toch wel twee krassen beweringen die fout zijn, tegen de wet in gaan en ook tegen elke redelijjkheid. Immers, het is niet omdat ouders kiezen voor een gelijkmatig verdeelde huisvesting -verblijfsco-ouderschap dus- dat er geen onderhoudsbijdrage voor de kinderen meer moet betaald worden.
Drie types van kosten die rechtstreeks te maken hebben met de kinderen worden op een hoop gegooid. Er zijn immers de ‘gewone kosten’ bestaande uit twee types kosten:
De bewering dat door verblijfsco-ouderschap geen sprake meer is van onderhoudsbijdrage voor de kinderen, is dus gewoonweg fout. De beweringen gaan ook lijnrecht in tegen de wet van 19 maart 2010.
Deze wet stelt dat elke ouder bijdraagt in alle kosten van de kinderen in evenredigheid en in verhouding met alle middelen waarover men beschikt.
Dat is zelfs méér dan het maandinkomen als basis nemen; het gaat over het totale jaarinkomen met inbegrip van extra legale voordelen en voordelen in natura, maar ook over onroerende inkomsten.
Het is dan ook zeer te betreuren dat dergelijke foutieve informatie in een kwaliteitskrant als De Tijd verschijnt. Temeer omdat verscheidene andere kranten bepaalde delen van het artikel ‘klakkeloos’ hebben overgenomen en koppels in scheiding dus op een verkeerd been zetten.
In onze NEO Bemiddelingspraktijk worden we regelmatig geconfronteerd met de effecten van een eigen invulling van wat verblijfsco-ouderschap financieel betekent. Ook gaan sommige partners ervan uit dat een 50-50 verdeelverhouding de regel is: “Het zijn toch onze kinderen, dus ook gelijke verdeling van de kosten”.
Als beide ouders dit wensen dan noteren we dat ook zo in de kostenregeling en de ouderschapsovereenkomst. Maar na de volledige uitleg en toelichting over de wet van 19 maart 2010 en het model van berekening van de onderhoudsbijdrage, opteert een grote meerderheid van de koppels voor een verdeling van de globale kosten rekening houdend met elks inkomen.
Link naar het krantenartikel in De Tijd.
Meer concrete praktische informatie over verblijfsgebonden kosten,
hoe het maandelijks bedrag aan onderhoudsbijdrage voor de kinderen wordt bepaald,
en nog meer informatie over ‘alimentatie’ en kostenregelingen, kan je hier vinden; dus via blog en de tag ‘alimentatie’.
Keuze uit 2 mogelijkheden, nu enkel nog de stap zetten:
Bronvermelding foto: JPstock / Shutterstock.com
