Onderscheid maken tussen opvoeding en huisregels, is nuttig. Opvoeding gaat over de langetermijnvisie en de toekomst van het kind. Huisregels daarentegen gaan over afspraken die gemaakt worden om samenleven onder één dak harmonieus te laten verlopen. Een plusouder heeft in dit laatste een taak en rol te vervullen. Maar een beperkte rol is ook weggelegd in ‘opvoeding’, tenminste als de biologische ouders het hierover samen eens geraken.
“Geen alimentatie bij verblijfsco-ouderschap?!” leidde tot een vloed aan reacties. Schrijnende verhalen die teneerdrukkend zijn ware het niet dat er mogelijkheden zijn om dergelijke mistoestanden te voorkomen. Maar dan moeten vader en moeder wel samen bereid zijn om via bemiddeling ‘hun’ overeenkomst te maken. Overeenkomst waarvan een kostenregeling voor de kinderen slechts één element is. Maar het gaat niet enkel over ‘geld’, ook over respect en zorg dragen voor het welzijn van kinderen.
Jammer dat in enkele kranten foutieve informatie wordt verspreid over de financiële impact van verblijfsco-ouderschap. Of hoe een parlementaire vraag en antwoord journalistiek wordt ‘vertaald’ en jammer genoeg wordt ondersteund met foutieve beweringen van een gezinssociologe die blijkbaar juridisch en fiscaal niet op de hoogte is. Ouders in scheiding worden op deze manier op een verkeerd been gezet.
Een app kan de communicatie tussen ouders die niet meer met elkaar (kunnen) praten, verbeteren en faciliteren. Vraag is of ouders die mondelinge communicatie uit de weg gaan, bereid zullen zijn om in de toekomst via elektronische weg met elkaar te ‘communiceren’.
"We hebben gewacht met de scheiding tot je het huis uit was". Dus denkt het meerderjarig kind: jullie wilden al eerder scheiden, hoelang werd er komedie gespeeld, wat was echt en wat niet. Was dat warme nest één georkestreerde leugenshow?