Een scheiding doormaken, het is niet niks. Je leven opnieuw oppakken na de scheiding; vaak ook niet gemakkelijk. Door een somber dal gaan, slikken en verbijten, verdriet hebben, dingen moeten ondergaan, je machteloos voelen, uitgedaagd en verweten worden… Hoe ga je daarmee om, wat doet het met een mens? Een reactie van een lezer dat veelzeggend is, hoopgevend en perspectief biedend.
Koppels gaan niet voor niets uiteen. Dus, na de scheiding ‘overeenkomen’ is niet vanzelfsprekend. Daarom 15 tips om ruzies met je ex te vermijden; zomaar geplukt uit mijn praktijk als bemiddelaar.
Wat maakt dat koppels of één van de partners kiest voor een vechtscheiding? Is het het gevoel van gedumpt en afgeschreven zijn, opzij gezet, van geen tel meer, niet genoeg (meer) bevonden? Eens met een scheidingsbeslissing geconfronteerd, kan men kwaad zijn, gekrenkt, teleurgesteld en dit wil men dan letterlijk ‘afgerekend’ zien in de scheidingsovereenkomst. Men handelt vanuit kwaadheid, verdriet en pijn, en men wil de ander op z’n minst evenveel pijn bezorgen en dan nog het liefst met ‘harde euro’s’. Maar is dit een goede mindset? Hoe kan het anders?
Ruim een derde (36%) van de jongeren met gescheiden ouders geeft aan de breuk te hebben ervaren als een vechtscheiding. Veel kinderen zijn getuige geweest van heftige ruzies en in sommige gevallen van fysiek geweld tussen de ouders. Dit blijkt uit onderzoek van het NL TV programma EénVandaag samen met stichting Villa Pinedo onder 660 jongeren waarvan de ouders gescheiden zijn.
Driekwart (74%) van de ouders die zeggen dat hun echtscheiding een vechtscheiding was, geeft aan dat hun kinderen meer geleden hebben onder de scheiding dan nodig was. Een derde (32%) stelt dat de kinderen niet centraal stonden. Achteraf gezien is 85 procent van deze ouders niet tevreden over de manier waarop ze samen, als koppel, met hun kind(eren) gecommuniceerd hebben over de scheiding.
Op 31 augustus werd op de Nederlandse zender Nederland Eén het thema (v)echtscheidingen uitgezonden. Jaarlijks krijgen in Nederland 70.000 kinderen te maken met een scheiding. In 2012 waren bij bijna 19.000 huwelijksontbindingen minderjarige kinderen betrokken. Ongeveer een derde van de kinderen is tijdens de scheiding in de basisschoolleeftijd. En er is sprake van steeds meer vechtscheidingen.
Elke gescheiden ouder maakt zich zorgen over de gevolgen van de breuk voor zijn of haar kind(eren), zeker als er veel ruzie tussen jou en je ex is. Dat is logisch, want de noden van je kinderen centraal stellen terwijl je zelf op een emotionele rollercoaster zit, is niet vanzelfsprekend. Er zijn dan ook een aantal fouten die elke ouder maakt na een scheiding, uitgelokt door je eigen verwarde gevoelens.
Eén op drie gescheiden ouders ruziet na de scheiding over de kinderen. Bij zo'n zes procent gebeurt dat minstens een keer per maand. "Ouders kunnen nog veel doen om hun kinderen na de scheiding een goed gevoel te geven", concludeert het onderzoeksconsortium Scheiding in Vlaanderen.
De meerderheid van de ouders doet wel een inspanning om betrokken te blijven bij de kinderen, wat die zelf als belangrijk ervaren. 75 procent praat nog samen over de kinderen, maar opvallend: slechts 57 procent neemt samen beslissingen over hun kroost.
Blijf als ouder kijken naar de gevoelens van je kind. Vind je kind het fijn om i.p.v. over te blijven bij papa een broodje te eten, gun je kind dat dan.
Kinderen willen niet kiezen tussen papa en mama en missen hun ouders na de scheiding heel erg.
Onthoudt dat de andere ouder op zijn of haar manier voor de kinderen zorgt. Dat kan best anders zijn als dat jij dat doet, maar dan hoeft het nog niet verkeerd te zijn.
Kinderen hebben beide ouders nodig, ze verlangen ernaar en missen de afwezige ouder bijna altijd.